Zabiegani, nie posiadający czasu na wiele spraw, spoglądający stale na zegarek, za kierownicą i w biegu, ciągle zdenerwowani, wiecznie bez czasu na normalne życie… Tak można nas określić. Doba jest zbyt krótka, tydzień jest zbyt krótki, a weekend to już właściwie bez sensu. W sobotę śpimy do południa, więc zostaje jedynie niedziela, a już w niedzielę myśli się jedynie o poniedziałku. I tak to wszystko prędko przemija. Można by powiedzieć, że jest czas na normalne życie dla siebie, ale ciężko z tym. A może by tak znaleźć ten czas?